در مقالات قبلی از سری اموزش ccna به معرفی روتینگ و انواع ان پرداختیم.پروتکل های داینامیک به دو دسته interior و exterior تقسیم میشوند
پروتکل های interior برای انجام روتینگ درون سازمانی مثلا شبکه های مختلف یک سازمان مشخص و پروتکل exterior برای روتینگ شبکه های بین سازمانی میباشد
Interior gateway protocols are: ripv2- eigrp- ospf
Exterior gateway protocols are: bgp
در اینجا به بررسی متداول ترین پروتکل های مورد استفاده در شبکه ها میپردازیم
این پروتکل قدرتمند مخصوص سیسکو است و در دستگاه های دیگر استفاده نمیشود
با در نظر گرفتن پهنای باند و delay مسیری انتخاب میشود که در این دو مورد بهینه ترین باشد
Eigrp با استفاده از الگوریتم link state ابتدا کار یک نقشه از شبکه درست میکند به این صورت که به همه همسایه های خود هلو پکت ارسال میکند
که وجود خودشان را به اطلاع بقیه برسانند و خر ذوتر یک نسخه از نت ورک هایی که بلد است برای همسایه های خود ارسال میکند
بعد از این که این نقشه در ابتدا راه ساخته شد دیگر محاسبات روتر کم میشود و کار اصلی برایش ان ابتدا بوده
از این به بعد فقط partial update ارسال میشود که در صورت تغییر به همسایه ها خبر داده شود
برخلاف پروتکل rip که مدام full update در شبکه کارایی را میگیرد و پهنای باند زیادی به هدر میدهد
از مزایای دیگر پروتکل eigrp این است که صد در صد loop free میباشد و redundant میباشد یعنی مسیر دومی در نظر میگیرد
بدین ترتیب در صورت fail شدن اولی از ان استفاده کند در نتیجه convergence (تغییر مسیر و استفاده از مسیر جدید) ان خیلی خیلی سریع میباشد
نکته قابل توجه در مورد پروتکل eigrp این است که میتواند عمل load balancing (ترافیک را روی خطوط تقسیم میکند تا ترافیک روی یکی بیش از اندازه نباشد و دیگری خالی)
را حتی برای مسیر هایی که متریک(هزینه تاخیر پهنای باند متفاوت دارند) یکسانی ندارند نیز انجام دهد در حالی که پروتکل خای rip ospf اینکار را برای مسیر هایی با متریک یکسان میتوانند انجام دهند