هنگام نصب کابلهای فیبر نوری باید به نوع اتصال کابلها به سیستم توجه ویژهای داشته باشیم. اگر این کار به درستی انجام شود، سیگنالهای نوری با اختلال کمتری به مقصد خود میرسند. پیگتیل فیبر نوری یک راه بهینه برای اتصال فیبر نوری ارائه میدهد که در 99٪ برنامههای تک حالته (single-mode application) استفاده میشود. پیگتیل فیبر نوری به شما این امکان را میدهد که فیبر نوری را به سیستم اصلی متصل کنید.
در این راهنما قصد داریم تا انواع اتصالدهنده پیگتیل، نوع طبقهبندی فیبر پیگتیل، و روشهای اتصال آن را مورد بررسی قرار دهیم. این اطلاعات مفید برای افرادی است که در حوزه فیبر نوری کار میکنند یا به این موضوعات علاقه دارند.
پیگتیل فیبر نوری، یک نوع کابل فیبر نوری است که یک سر آن را کانکتور از پیش نصب شده و محکم تشکیل میدهد. این کانکتور توسط کارخانه نصب شده و تا انتهای کابل امتداد دارد. این ویژگی به شما امکان میدهد که یک سر کانکتور را به تجهیزات مورد نظر وصل کنید و سر دیگر آن را به کابلهای فیبر نوری دیگر اتصال دهید. در واقع، پیگتیل فیبر نوری برای اتصال به کابلهای فیبر نوری از طریق دو روش مختلف، یعنی فیوژن و اتصال مکانیکی استفاده میشود.
کابلهای پیگتیل اغلب کیفیت بالایی دارند. همچنین با رعایت روشهای صحیح اتصال فیوژنی، بهترین عملکرد ممکن را برای اتصالهای کابل فیبر نوری فراهم میکنند. پیگتیلهای فیبر نوری معمولاً در تجهیزات مدیریت فیبر نوری مانند ODF (Optical Distribution Frame)، جعبه ترمینال فیبر و جعبه توزیع استفاده میشوند. این تجهیزات به مدیریت بهتر و بهینه اتصالهای فیبر نوری و همچنین به کیفیت و عملکرد شبکههای آن کمک میکنند.
پیگتیلهای فیبر نوری در انواع مختلفی و با مشخصات متنوع موجود هستند:
در مجموع، این ویژگیها به مهندسان و مدیران شبکه اجازه میدهند تا پیگتیلهای فیبر نوری را با توجه به نیازهای خاص شبکه و نوع تجهیزاتی که در آن استفاده میشوند، انتخاب کنند. تنوع در انواع پیگتیلها امکان انعطاف بیشتر در طراحی و اتصال شبکههای فیبر نوری را فراهم میکند.
پیگتیلهای فیبر نوری را میتوان به فیبر تک حالته (زرد رنگی) و چند حالته (نارنجی رنگ) تقسیم کرد. پیگتیلهای فیبر نوری چند حالته از کابلهای فیبر چند حالته 62.5/125 یا 50/125 میکرونی استفاده میکنند؛ به طوری که اتصالدهندههای فیبر نوری چند حالته در یک سر آنها خاتمه مییابد.
کابلهای فیبر چند حالته (OM3 یا OM4) 10G نیز در پیگتیلهای فیبر نوری موجود است. رنگ روکش فیبر نوری پیگتیل 10G OM3 و OM4 معمولاً آبی است. کابلهای فیبر پیگتیل تک حالته از کابل فیبر تک حالته 9/125 میکرون استفاده میکنند و یک سر آنها با اتصالات فیبر تک حالته خاتمه مییابد.
همچنین مهم است بدانید که اتصالات UPC (Ultra Physical Contact) و APC (Angled Physical Contact) در پیگتیلها نیز مورد استفاده قرار میگیرند. UPC برای اتصالات نوری با دقت بالا و تراکم انتقال نوری معمولی استفاده میشود، در حالی که APC برای کاهش بازتاب نور و افزایش کارایی برخی برنامهها (مانند ارتباطات اپتیکال و سیستمهای DWDM) مناسب است.
پیگتیلهای فیبر نوری در گونههای 1، 2، 4، 6، 8، 12، 24 و 48 رشتهای تولید میشوند. پیگتیل فیبر نوری سیمپلکس دارای یک فیبر و یک کانکتور در یک سو است. در حالی که، پیگتیل فیبر نوری دوبلکس دارای دو فیبر و دو کانکتور در یک سو است. هر فیبر دارای علامت “A” یا “B” است که این میزان را بیان میکنند. به طور مشابه، پیگتیلهای فیبر نوری 4، 6، 8، 12، 24، 48 و بیش از 48 فیبر دارای ویژگی مربوط به خود هستند. توجه به این نکات و انتخاب نوع مناسب پیگتیل میتواند در ایجاد و مدیریت شبکههای فیبر نوری در محیطهای مختلف بسیار مفید باشد.
توجه: پیگتیلهای فیبر دارای رابطهای مادگی یا نری هستند. کانکتورهای ماده را میتوان در یک پچ پنل نصب کرد. این محصولات همزمان دارای کانکتورهای نر هستند که مستقیماً به یک گیرنده نوری وصل میشوند.
پیگتیلهای فیبر نوری معمولاً دارای کیفیت بالایی هستند. زیرا انتهای رابط پیگتیل به طور دقیق و با تجهیزات پیشرفتهای توسط کارخانه پرچ شدهاند. این مسئله احتمال خطاهای اتصال را به حداقل میرساند.
پیگتیلها به دو روش اتصال فیبر نوری، یعنی فیوژن و اتصال مکانیکی به هم متصل میشوند. با داشتن دسترسی به یک اسپلایسر فیوژن، میتوان پیگتیل را ظرف یک دقیقه یا کمتر به کابل فیبر نوری وصل کرد. این امر سرعت اتصال را افزایش و هزینه و زمان مورد نیاز برای نصب شبکه فیبر نوری را کاهش میدهد.
امادر اتصال مکانیکی، پیگتیل دقیقاً اقدام به نگه داشتن تنها یک پیگتیل فیبر نوری با یک سیم فیبر نوری میکند. این نوع اتصال میتواند موقت یا دائمی باشد و نور را از یک فیبر به فیبر دیگر انتقال دهد.
همیشه سعی کنید پیگتلها را چند سانتر بیشتر سفارش دهید تا شل بودن و آویزان بودن کابل باعث اصلاح خطاها شود. این گونه اتصال سریعتر و با کیفیت بهتری رخ میدهد.
پیگتیل فیبر نوری تنها در یکی از دو سر کانکتور فیبر نصب شده است. لذا، انتهای دیگر آن خالی است. در حالی که هر دو انتهای یک سیم پچ فیبر مجهز به اتصال دهندههای فیبر نوری است. فیبرهای پچ کورد معمولاً دارای روکش مخصوص خود هستند، در حالی که کابلهای پیگتیل فیبر اغلب بدون روکش میباشند؛ زیرا معمولاً حاوی یک سینی فیبر اسپلس هستند که توسط آن محافظت میشوند.
علاوه بر این، فیبر پچ کورد را میتوان به دو بخش تقسیم کرد تا دو پیگتیل ایجاد شود. برخی از نصابها این کار را برای جلوگیری از مشکل آزمایش کابلهای پیگتیل در میدان انجام میدهند. توجه داشته باشید که در هنگام تست، فقط عملکرد یک سیم پچ فیبر را امتحان کنید، سپس آن را مانند پیگتیل فیبر به دو نیم تقسیم کنید.
پیگتیل فیبر نوری به عنوان یک کابل کوتاه، معمولاً برای اتصال تجهیزات فیبر نوری به شبکهها یا دستگاههای مدیریت فیبر نوری مورد استفاده قرار میگیرد. در مقابل، پچ کورد فیبر نوری یک کابل با دو سر کانکتور است که برای اتصال دو تجهیزات به یکدیگر به کار میرود.
با استفاده از پیگتیلها، اتصالها به سرعت و با کیفیت بالا انجام میشوند و در نصب و پایان دادن به شبکههای فیبر نوری موثر واقع میشوند. همچنین، پیگتیلها به دلیل دقت بالا در اتصالات کانکتوری که در کارخانه انجام میشود، گزینه مناسبی برای تضمین کیفیت و کارایی شبکه فیبر نوری هستند.