در این راهنما قصد داریم تا نکات مربوط به سیستم اتصال ADSL را بررسی کنیم تا به کمک آن بتوانید تفاوت ADSL و اینترنت فیبرنوری را بشناسید. این امر به شما کمک میکند تا علاوهبر شناخت ADSL، بفهمید که آیا این سیستم اتصال با فناوری فیبر آیندهنگر که امروز میبینیم مطابقت دارد یا خیر.
البته، قبل از اینکه بحث را شروع کنیم و به موضوع بپردازیم، بیایید کمی درباره ADSL و عملکرد آن صحبت کنیم. بعد از این که با جزئیات و عملکرد ADSL آشنا شدیم، آن را با فیبرنوری مقایسه میکنیم تا ببینیم کدام اتصال اینترنت بهترین سرعت پهنای باند را ارائه میدهد.
خط مشترک دیجیتال نامتقارن یا ADSL، یک فناوری اتصال اینترنت با پهنای باند استاندارد است که از طریق کابلهای مسی سنتی از مرکز تلفن یا اپراتورهای رسمی به محل زندگی شما تحویل داده میشود. این فناوری به عنوان یک جایگزین برای سرویسهای Dial-up پیشنهاد شد و امکان انتقال اطلاعات با سرعت بالاتر، بهبود پهنای باند، و از بین بردن مشکلات ناشی از اشغال خط تلفن در حین استفاده از اینترنت را فراهم کرد. در واقع، ADSL از پهنای باند تلفنی برای انتقال دادهها (اما با سرعتی بیشتر) استفاده میکند.
یکی از معایب ADSL این است که از نظر کارایی و کیفیت انتقال، نمیتواند با فیبرنوری رقابت کند. زیرا سیمهای مسی که برای تلفنها طراحی شدهاند، برای انتقال اطلاعات اینترنتی بهینه نیستند. به همین دلیل، اگر خانه یا محل زندگی شما از مرکز تلفن دورتر باشد، سرعت و کیفیت اتصال ADSL شما ممکن است کاهش یابد.
اگرچه ADSL در گذشته مورد استفاده قرار میگرفت و بهبود زیادی در ارتقاء سرویس اینترنت ارائه میداد، اما در حال حاضر با ظهور تکنولوژیهای جدیدی مانند اتصال با فیبرنوری کامل (FTTP)، این فناوری بهطور گسترده منسوخ شده است. به عبارت دیگر، FTTP یا فیبر به محل، با سرعت و کیفیت بالاتری اتصال اینترنت را ارائه میدهد و جایگزین مناسبی برای ADSL به حساب میآید.
واژه ADSL مخفف عبارت “Asymmetric Digital Subscriber Line” است. ADSL به عنوان یک فناوری اتصال اینترنت نامتقارن شناخته میشود؛ به این معنا که برای دانلود از اکثر کانالها استفاده برده و تنها مقدار کمی از آنها را برای آپلود اختصاص میدهد. این ویژگی از آنجایی ناشی میشود که اغلب افراد بیشتر دادهها را به جای آپلود، دانلود میکنند.
اگر ارائهدهنده خدمات اینترنتی به شما وعده سرعتهای نجومی را داده است ولی در واقعیت نمیتواند به تعهدات خود عمل کند، این تقصیر او نیست. زیرا در زمانهای اوج مصرف، سیستمهای ADSL مبتنی بر کابل مسی توانایی انتقال سریع اطلاعات را همانند فیبرهای نوری ندارند. این همان جایی است که اغلب کشورهای پیشرفته نظیر بریتانیا حتی برای شهروندان روستانشین خود اینترنت مبتنی بر فیبرنوری را فراهم کرده است.
در فناوری ADSL، دو نوع اتصال شایع وجود دارد: ADSL و ADSL2+.پهنای باند ADSL به شما حداکثر سرعت 8 مگابیت در ثانیه را میدهد، در حالی که ADSL2+ سرعتی تا 24 مگابیت در ثانیه را ارائه میکند. با این وجود، واقعیت این است که بهندرت ممکن است به این سرعتها دست یابید، مگر اینکه به مخابرات یا مرکز ارائهدهنده سرویس خود بسیار نزدیک باشید. دلیل اصلی این مشکل، قطع شدن سیگنال به دلیل فاصله زیاد تا مرکز مخابرات است.
برای درک بهتر، باید بدانید که سرعت ADSL2+ بعد از سه کیلومتر به 8.5 مگابیت در ثانیه کاهش مییابد و در فاصله پنج کیلومتری تا 1.4 مگابیت در ثانیه میرسد. بنابراین، اگر در مناطق روستایی زندگی میکنید، پهنای باند ADSL به یک گزینه واقعاً ضعیف تبدیل میشود.
در مقایسه با این، اتصالات فیبرنوری کامل یک گزینه بسیار بهتر برای مکانهای روستایی هستند. این سرویس به شما امکان میدهد تا سرعت 1 گیگابیت در ثانیه (1000 مگابیت در ثانیه) را از آن بهرهبرداری کنید؛ بدون توجه به اینکه چقدر از مخابرات یا مرکز ارائهدهنده سرویس خود دور هستید.
ADSL با استفاده از یک دستگاه فیلتر DSL یا اسپلیتر کار میکند تا باندهای فرکانس بالاتر را از باندهای تلفن مسی جدا کند. این کار امکان استفاده همزمان از خط تلفن برای تماسهای صوتی در خط ثابت و اتصال به اینترنت را فراهم میکند. این فناوری به ما اجازه میدهد تا با دوران Dial-up خداحافظی کنیم!
سرعت متوسط ADSL استاندارد برای خانوارهای ایرانی بسیار کمتر از پهنای باند فیبر است. برای درک تفاوت های کلیدی بین ADSL و اتصال فیبر نوری، جدول زیر را ملاحظه کنید.
ویژگیها | ADSL | فیبرنوری |
حداکثر سرعت | 24Mbps | 1Gbps |
سرعت بعد از 5 کیلومتر | 1.4Mbps | 1Gbps |
نوسانات سرعت (پینگ) | بله | خیر |
نوع اتصال | ثابت | غیر ثابت |
الزامی بودن خط تلفن | بله | خیر |
هزینه اشتراک ماهانه | به ازای هر گیگ بین 3 الی 5 هزار تومان | به ازای هر گیگ بین 10 الی 15 هزار تومان |
پهنای باند فیبرنوری از طریق خطوط تلفن مسی موجود مانند ADSL تامین نمیشود. در عوض، کل اتصال اینترنت از طریق کابلهای فیبرنوری کاملاً جدید ارائه میشود. این فناوری با استفاده از تابش سیگنالهای نوری از طریق کابلها، اطلاعات شما را با سرعت نور انتقال میدهد.
تنها دلیل کمبود سرویسهای فیبرنوری در کشور، عدم کابلکشی کامل توسط مخابرات میباشد. پروسه کابلکشی فیبرنوری از چند سال قبل توسط شرکت مخابرات کل کشور کلید خورد، اما به دلیل بالا بودن تعداد درخواستهای شهروندان، این فرایند زمانبر خواهد بود.
با این حال، بسیاری از مناطق در حال حاضر به پروتکل (FTTC) دسترسی دارند. در این نوع اتصال، بخشی از آن از فیبر استفاده میشود و بخش دیگر از اتصال از طریق خط تلفن مسی شما انجام میشود. هرچند FTTC بهتر از ADSL است، اما کیفیت سرعت و قابلیتهای آن فاصله زیادی با فناوری فیبرنوری دارد.
به طور خلاصه، تفاوت بین ADSL و اینترنت فیبرنوری به عنوان دو فناوری مختلف اتصال اینترنت به شکل قابل توجهی وجود دارد. ADSL با سرعتهای محدودتر و محدودیتهایی در فاصله از مرکز تلفن مواجه است، در حالی که اینترنت فیبرنوری با سرعت بالا و قابلیت انتقال اطلاعات با سرعت بالا به مناطق مختلف ارائه میشود. بنابراین، در انتخاب بین این دو، باید به نیازها و موقعیت خود دقت کنید تا بهترین گزینه را انتخاب کنید.